Hz.vahşinin tevbesi...

Konu: Hz.vahşinin tevbesi... Salı Kas. 03, 2009 6:21 pm

Hz.vahşinin tevbesi.

--------------------------------------------------------------------------------

Hz. Peygamber (S.A.V) , Hz. Hamza'nın katili Vahşi bin Harb'e haber
göndererek onu İslam'a davet etti. Vahşi, Hz. Peygamber (S.A.V) 'e şu
haberi gönderdi: "Ey Muhammed! Sen beni İslam'a nasıl davet edersin?
Halbuki senin iddiana göre adam öldüren veya Allah'a ortak koşan veya
zina eden bir kimse günahlarla karşı karşıya gelir. Onun için kıyamet
gününde azap kat kat verilir. O azapta rezil ve zelil olarak kalır. Ben
ise bütün bunları yaptım. Acaba benim için bir ruhsat var mıdır?"

Bunun üzerine Allah-u Zülcelal Furkan suresinin şu ayetlerini nazil
etti: "Ancak tevbe ve iman edip iyi davranışlarda bulunanlar başka;
Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah çok
bağışlayıcıdır, engin merhamet sahibidir." (Furkan; 70)

Bunları duyan Vahşi: "Ey Muhammed! Ancak tevbe eden, iman eden, Salih
amel işleyenleri istisna eden şart şiddetli bir şarttır. Belki de ben
buna güç yetiremeyeceğim." diye, haber saldığında, Allah-u Zülcelal
Nisa suresinin şu ayetlerini nazil etti: "Doğrusu Allah, kendisine
ortak koşulmasını asla affetmez. Ondan başkasını (diğer günahları) ise,
dilediği kimseler için bağışlar ve mağfiret buyurur. Her kim Allah'a
şirk koşarsa gerçekten pek büyük bir günah ile iftira etmiş olur."
(Nisa; 48)

Yine Vahşi bin Harb şöyle haber gönderdi: "Ey Muhammed! Görüyorum ki bu
da Allah'ın isteğinden sonra olur. Bilmiyorum Allah beni affeder mi,
affetmez mi? Bundan başkası var mıdır?"

Bunun üzerine Allah-u Zülcelal, Zümer suresinin şu ayetlerini nazil
etti: "De ki; Ey nefisleri aleyhine ileri gitmiş olan kullarım,
Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyiniz, Allah tüm günahları bağışlar.
Çünkü o çok bağışlayan ve çok esirgeyendir." (Zümer; 53)

Vahşi bin Harb, bunları duyunca: "Evet!" dedi ve müslüman oldu. Halk:
"Ey Allah'ın Resulü! Vahşi'ye isabet eden bize de isabet etmiştir. Yani
bizler de onun gibi günah işlemişizdir." dediler. Bunun üzerine Hz.
Peygamber (S.A.V) şöyle buyurdu: "Bu ayetin muhatabı sadece Vahşi
değil, bütün Müslümanlardır." (Taberani)

İşte Allah-u Zülcelal böyle merhamet sahibidir. O'na dönmek lazımdır.
Bizim günahlarımız O'nun yanında hiçbir şey değildir. İnsan Allah-u
Zülcelal'den af dilediği zaman annesinden yeni doğmuş bir çocuk gibi
tertemiz olur. Buradan da anlaşıldığına göre insan ne isterse Allah-u
Zülcelal o kuluna istediğini veriyor. İnsanın tek çaresi hatalarını
itiraf edip, merhametlilerin en mehametlisi olan Allah-u Zülcelal'e
yönelmektir.

Anlatıldığına göre, Allah-u Zülcelal Davud aleyhisselam'a şöyle
buyurmuştur: "Ey Davud! Benden yüz çevirenleri benim nasıl beklediğimi,
günahları terkedip bana yönelmelerini nasıl arzu ettiğimi bilselerdi,
hemen bana yönelirlerdi. Ey Davud! İşte benden yüz çevirenlere karşı
muamelem budur. Bana yönelenlere karşı muamelemin nasıl olacağını sen
düşün. Ey Davud! Kulumun bana en çok muhtaç olduğu, benden yüz
çevirdiği vakittir. Kendisine en çok merhamet edip acıdığım bu
zamandır. Kendisini en çok yükselttiğim zaman da bana yöneldiği
vakittir."

İşte burada çok dikkat etmek lazımdır. Bilindiği gibi her baba çocuğunu
sever ve ona merhamet eder. Bir çocuk aniden babasından yüz çevirip de
kaçarsa, o şevkatli baba bir an önce çocuğunun evine dönmesini ister.

Allah-u Zülcelal'in merhameti kulların merhametinden daha fazladır.
Allah-u Zülcelal kullarına karşı çok şefkat ve merhamet
sahibidir.Herkes kendine sormalıdır.

Bu kadar şefkat ve merhamet sahibi olan Rabbimize, muhabbet beslemek,
tevbe edip O'na layık bir kul olmaya çalışmak hak değil midir?