[b]Sâba makamıyla açılır perde,
Ufuklardan bir Nur dolmaya başlar.
Tekbirlerin yükseldiği seherde,
Mü’minler huzura gelmeye başlar.
Eskiden
evlerde gece sohbetlerinde vakit geçirmek için insanlar birbirlerine
bilmeceler sorardı. En çok sorulan bilmecelerden birisi şuydu:
“Çarşıdan alınmaz, mendile konmaz, ondan tatlı bir şey olmaz, bil
bakalım nedir?” Cevabı ise genellikle bilinir ve “uyku” diye cevap
verilirdi. İşte sabah namazı, bu çok tatlı olan uykuyu terk edip,
abdest alarak Cenâb-ı Allah’ın huzuruna çıkmaktır. Bu kadar tatlı olan
uykuyu terk ederek yataktan kalkmak kolay bir iş değildir. Uykudan daha
tatlı bir şey olmalı ki, insan uykusunu fedâ ederek kalkabilsin. Ancak
sabah namazının kıymetini idrak edebilenler ve “Namaz uykudan
hayırlıdır” müjdesine kulak verenler uykularını kolaylıkla feda ederek
namaza kalkabilirler.
Her
namaz kalbe huzur, ruha sürur verir. Fakat sabah namazının verdiği
huzur bir başkadır. Sabahın dinginliğinde, sâbâ makamında okunan
ezanlar insanı öyle hoş bir iklime, o kadar tatlı bir huzura dâvet eder
ki, bu dâvete imanlı kalplerin kayıtsız kalması mümkün değildir. İnsan
o vakitte nefsin ve şeytanın tasallutundan kurtulur, Mi’rac’a doğru
tatlı bir yolculuğa çıkar. Dünyayı ve içindekileri geride bırakarak
başka bir âleme doğru yol almaya başlar. Allah Rasûlü’nün (asm)
ifadesiyle, “Sabah namazının sünneti, dünyadan ve içindekilerden daha
değerlidir.” Az bir dünya malı için günlerce uykusuz kalmayı göze alan
bir insan, dünyadan ve içindekilerden daha kıymetli olan sabah namazını
kılmak için yarım saatlik uykusunu feda edemiyorsa, aklını ve kalbini
sorgulaması gerekir.
Sabah
namazı, nefse karşı kazanılan bir cihaddır. Sabah namazının mücahitleri
de Ce-nâb-ı Hak tarafından takdir edilir, büyük bir mükâfatla taltif
edilirler.
İsrâ
Suresi 78. âyette Cenâb-ı Hak şöyle buyuruyor: “Güneşin batıya
kaymasından, gecenin karanlığına kadar (belirli vakitlerde) gereği
üzere namazı kıl, bir de sabah namazını kıl. Çünkü sabah namazında,
gece ve gündüz melekleri hazır bulunur.”
Rabbimiz
sabah namazına o kadar ehemmiyet vermiş ki, “Belirli vakitlerde namaz
kıl” dedikten sonra ayrıca “Sabah namazını da kıl” diye emrediyor.
Ondan sonra da “Sabah namazında gece ve gündüz melekleri hazır bulunur”
diyor. Yani meleklerin bu namaza şahitlik ettiğini söylüyor. Şahitleri
melekler olan bir amel, elbette pek çok kıymete haizdir.
Cenâb-ı
Hak’kın melekleri şahit tutmasına hiç ihtiyacı yoktur ama insanlara
verdiği kıymet ve sabah namazına verdiği ehemmiyeti göstermek için
melekleri orada hazır bulunduruyor. Meleklere de “Bakın benim öyle
kullarım var ki, tatlı uykularını feda ederek benim için namaza
kalkıyorlar” diyerek kulları ile iftihar ediyor.
İyi
bir iş yapan insan, yaptığı işin başkaları tarafından da görülmesini ve
takdir edilmesini ister. Kendisini seyredenlerin alkışları onun hoşuna
gider. Bu takdir edici seyirciler, yüksek makam sahipleri ise, o insan
yaptığı işten daha fazla zevk alır, daha çok mutlu olur. Sabah
namazında, Rabbinin huzuruna çıkan bir insan, hayalen Asr-ı Saadet’e
gitse, önünde Allah Resûlü (asm), sağında Hz. Ebûbekir, solunda Hz.
Ömer (ra) ve diğer sahabeler olduğu halde, namaz kıldığını düşünse, bu
sırada meleklerin de orada hazır bulunarak o hâli seyrettiklerini hayal
etse, o namazın zevki ve lezzeti, elbette dünyalara değişilmez.
Sabah
namazı, günün ilk ibadeti ve ilk imtihanıdır. Günlük ibadetin giriş
kapısıdır. Bu ibadeti huzur ve huşû içinde yerine getiren bir insan,
ilk imtihan kapısından da rahatlıkla geçmiş olur. Ondan sonraki
ibadetleri için de büyük bir şevk elde eder. Nefsin ve şeytanın
engellerini kolaylıkla aşabilecek güç ve donanıma sahip olarak güne
başlar. Böylece bütün gününün feyizli ve bereketli geçmesini sağlar.
Ne mutlu, seyircisi melekler olan sabah namazını edâ ederek güne başlayanlara.
Abdil YILDIRIM[/b]
Konu: Sabah Namazinin SahitLeri 
Çarş. Kas. 04, 2009 12:08 am
