Zehra
Admin
Mesaj Sayısı : 724
Kayıt tarihi : 31/10/09
Yaş : 33
Nerden : Almanya
 |  Konu: Evlilik kader midir?  Çarş. Kas. 04, 2009 2:00 pm | |
| Her
şey tamamen nasip, kader, kısmet işidir. Fakat bu, cüz’î irademizi
inkâr etmemiz ve yok saymamız mânâsına da gelmiyor. Bir şeyde her
ikisini birden algılayabilmeliyiz. Nasip ve kısmet işi olan bir şey,
genelde bizim cüz’î irademiz tarafından da tercih edilmiş olabiliyor.
Ya da bizim cüz’î irademizle tercih ettiğimiz bir şey, genelde ve aynı
zamanda nasip ve kısmetimiz de olabiliyor!
Bununla beraber, cüz’î irademizle seçmediğimiz bir şey bazen
kısmetimizde çıkmıyor değil. Ya da kimi zaman cüz’î irademiz başka bir
hususta tercih bildirirken, bazen ummadığımız ve beklemediğimiz bir
kapı başka bir cihetten açılmıyor değil!
Ne var ki bu tecelli yalnız evlilik tercihinde değil, her konuda ve her
zaman söz konusu olmaktadır. Rabb-i Zülcelâl’imiz bunun için, “Belki
sevmediğiniz şey, hakkınızda hayırlıdır. Bazen de sevdiğiniz bir şey
sizin için şer olur. Allah her şeyi bilir, siz bilmezsiniz”1 buyurmakta
ve dikkat nazarlarımızı kendi yüksek ve sonsuz ilmine ve iradesine
çevirmektedir. Fakat hemen belirtelim: Büyü ile kader asla değişmez.
Yönelişlerimizde Allah’ın ilim ve iradesi hâkim olmasaydı, sayısız
hatalardan kendimizi elbet koruyamayacaktık. Hep doğruyu ve hayırlı
olanı mı seçtiğimizi sanıyoruz? Hiç, iyi diye seçtiğimiz, fakat
başımıza belâ getiren birçok tercihimizi hatırlamıyor muyuz? Şer
riskinden korunmak için, Allah’tan hep hayırlısını istemiyor muyuz?
Emin olmalıyız ki, bizim için nasip ve kısmet olan şey, hayırlı olan
şeydir. Öbür seçenekler bize hayırlı değildir ki, nasip ve kısmet
olmamıştır. Başkasına hayırlı olması, bize de hayırlı olacağı mânâsına
gelmez. Biz bize özgü bir tecelli bekleriz ve buna liyakatimiz vardır.
Cenâb-ı Hak da bize, bize özel davranıyor. Başkasına verdiği şeyi bazen
bizden bunun için esirgiyor. Çünkü bizim hayrımıza olan şey, o anda
Allah’ın esirgemesindedir.
Nasip, Cenâb-ı Hakkın bir şeyi bizim için tensip buyurması, uygun
görmesi ve onu takdir etmesidir. Kısmet de, Cenâb-ı Hakkın herkese
kendi özel şartlarında, kendine lâzım olacak şeyleri, diğer sayısız
seçeneklerden seçip ayırıp vermesidir. Her ikisi de Allah’ın tensip ve
takdiri demektir.
Bizim cüz’î irademiz ise bir duâ mekanizmasıdır. Bir şeyi dilimizle duâ
edip istediğimiz gibi, kalben de istediğimiz şeye yöneliriz. Cüz’î
irade kalbin yönelişinden ibarettir ki, bir nev'î fiilî duâdır. Veya
fiilî duâ başlangıcıdır. Fakat bu bir duâ olduğundan, yöneldiğimiz
şeyin hayırlı olmasını ve hayırlı olması halinde ihsan edilmesini de
isteriz. Aynı zamanda o yöne doğru adımlarımızı atarız, harekete
geçeriz. Allah’tan hayır umarak doğru bildiğimiz yolda yürürüz. Eğer
istediğimiz şey gerçekleşirse, bunun bizim için hayırlı olan bir
takdir, nasip ve kısmet olduğuna hükmederiz.
Evleneceğimiz adayı tesbit ederken, izlememiz gereken yol da budur.
Önce Allah’tan hep hayırlısını isteriz. Sonra bizim için hayırlı
olabileceğini umduğumuz şahıslara ilgi duyarız. Ardından, ilgi
duyduğumuz şahıslara haberci gönderip, “Allah’ın emriyle, Peygamber’in
(asm) kavliyle” evlenmek niyetimizi açıklarız. Bu aşamaların hepsinde,
bu teşebbüsümüzün bizim için hayırlı olmasını, bizi hayra
yönlendirmesini Cenâb-ı Hak’tan hep isteriz. Hem isteriz, hem de
teşebbüslerimize devam ederiz. Bir yerlerde bir olumsuzluk çıktığında,
akl-ı selimle hareket edip çözmeye çalışırız. Olumsuzluklar artarsa,
akl-ı selimi yine elden bırakmayız. Bu esnada etrafımıza ve çevremize
de akıl danışırız, istişâre ederiz. Olumsuzlukları aşamaz ve fakat bu
tercihimizin bizim için hayırlı olacağını hâlâ umarsak; Allah’a
dayanarak ve Allah’tan hayır bekleyerek çözüm üretmeye devam ederiz.
Pes etmeyiz. Ümitsiz olmayız.
Fakat olmayacak duâya da “âmin!” demeyiz. “Hayırsızsa da bu olsun,
hayırlıysa da bu olsun!” tarzında bir ısrar ile hayır duâmızı
bulandırmayız. “Hayır” istemekten vazgeçmeyiz. İşimiz yolunda
gitmediğinde her şeyin bittiği evhamına kapılmamıza gerek yoktur.
Allah’ın bizim için bir hayır tercihi yaptığını düşünmeliyiz. Tevhid
inancı bunu gerektirdiği gibi, huzur ve saadet de bundadır!
Evlilik meselesinde erkeğin daha özgür olduğunu, kızların
özgürlüklerinin kısıtlandığını düşünmek yanlıştır. Erkekler kadar
kızlar da hayat arkadaşlarını seçmekte özgürdürler ve seçicidirler.
Kızın veya kız tarafının da bir erkeğe talip olması söz konusu
olabilir. Kız ailesi uygun gördüğü erkek tarafına yakın durabilir,
haber gönderebilir. Bu ne ayıptır, ne de günahtır! Yeter ki, âdâb,
erkân, ahlâk ve haya yok sayılmasın!
Sehl bin Sa’d (ra) bildirmiştir: Bir kadın geldi ve bir toplulukta kendisini Resûlullah’a arz etti. Dedi ki:
“Yâ Resûl ! Ben evlilik için kendimi size arz ediyorum. Nasıl isterseniz öyle yapın! İster kendiniz alın, ister başkasıyla evlendirin!”
Bunun üzerine topluluktan birisi kalkarak:
“Yâ Resûl! Beni onunla evlendirin!” dedi.
Resûlullah da (asm):
“Öyleyse haydi git, araştır. Demir de olsa bir yüzük bul, getir!” buyurdu.
Adam gitti, fakat demir bir halka bile bulamadı. Bunun üzerine Resûlullah (asm):
“Kur’ân sûrelerinden ezberinde bir şey var mı?” buyurdu. Adam:
“Evet!” deyince, Resul-i Ekrem (asm), ezberinde olan Kur’ân sûreleriyle adamı o kadınla evlendirdi.2
Dipnotlar:
1. Bakara Sûresi: 216
2. Nesâî, Nikâh, 1, 69 yeniasya/Süleyman Kösmene | |
|
