Nurun yaratılması

Peygamberimiz Muhammed aleyhisselam, Allahü teâlânın habibi, sevgilisi,
yaratılmış bütün insanların, mahlukatın her bakımdan en üstünü, en
güzeli, en şereflisidir. Allahü teâlânın medhettiği ve bütün insanlara
ve cinne peygamber olarak seçip gönderdiği, son ve en üstün
peygamberdir. Alemlere rahmet olarak gönderilmiş olup, her şey onun
hürmetine yaratılmıştır.

Allahü teâlâ, bütün peygamberlerine ismi ile hitab ettiği halde, O'na;
"Habibim" (Sevgilim) diye iltifat buyurmuşdur, Ayet-i kerimede mealen;
"Seni alemlere rahmet olarak gönderdik" (Enbiya suresi: 107) ve bir
hadis-i kudside de; "Sen olmasaydın, sen olmasaydın, mahlukatı
yaratmazdım" buyurdu.

Her peygamber, kendi zamanında, kendi mekanında, kendi kavminin
hepsinden her bakımdan en üstünüdür. Peygamberimiz ise, dünya
yaratıldığı günden, kıyamet kopuncaya kadar, her zamanda, her
memlekette, gelmiş ve gelecek bütün varlıkların her bakımdan en üstünü,
en faziletlisidir. Hiçbir kimse, hiçbir bakımdan O'nun üstünde
değildir. Cenab-ı Hak, O'nu öyle yaratmıştır.

Allahü teâlâ hiçbir şeyi yaratmadan önce, sevgilisi peygamberimiz Muhammed aleyhisselamın mübarek nurunu yarattı.

Eshab-ı kiramdan Cabir bin Abdullah, bir gün; "Ya Resul!
Allahü teâlânın her şeyden evvel yarattığı şey nedir?" diye sorunca;
"Her şeyden evvel senin Peygamberinin, yani benim nurumu kendi nurundan
yarattı. O zaman; levh, kalem, Cennet, Cehennem, melek, sema (gökler),
arz (yeryüzü), güneş, ay, insan ve cinler yoktu" buyurdular.

Peygamberimizin nuru, Adem aleyhisselamın kalbi ve cesed-i şerifi
yaratılınca, onun iki kaşı arasına kondu. Adem aleyhisselam kendisine
ruh verilince, alnında, zühre yıldızı gibi parlayan bir nurun olduğunu
fark etti.
Adem aleyhisselam yaratıldığında, cenab-ı Hakk'ın kendisine; Ebu
Muhammed yani Muhammed'in babası diyerek hitab ettiğini ilham ile
anladı ve; "Ey Rabbim! Bana niçin Ebu Muhammed künyesini verdin?" diye
sual edince, Allahü teâlâ; "Ey Adem! Başını kaldır!" dedi. Adem
aleyhisselam, başını kaldırıp baktığında, Arş-ı alada sevgili
Peygamberimizin "sallü
aleyhi ve sellem" nurdan yazılmış Ahmed ismini gördü. O zaman; "Ey
Rabbim! Bu kimdir?" diye sual etti. Allahü teâlâ da; "Bu, senin
zürriyetinden bir peygamberdir. O'nun ismi göklerde Ahmed, yerde ise
Muhammed'dir. Eğer O olmasaydı, seni yaratmazdım. Yerleri ve gökleri de
halk etmezdim" buyurdu.