Ey güzeller güzeli, Rabbimin sevgilisi

Konu: Ey güzeller güzeli, Rabbimin sevgilisi C.tesi Kas. 07, 2009 2:36 am

Ey güzeller güzeli, Rabbimin sevgilisi

Sevgili Peygamberim! Sana bu mektubu bir Nisan ayının son gününde,
ömrümün yarı yılı geçmiş, belki de tükenmiş bir bahar akşamında
yazıyorum. Yine sana özlem doluyum, yine hasret doluyum, sana
duygularımı nasıl anlatayım bilemiyorum.

Belki de şöyle başlamalıyım.

Ey güzeller güzeli, Rabbimin sevgilisi! Bu Nisan ayının güzelliği kadar
güzel şu parlayan ayın ışığından daha parlak, şu mis gibi kokan
hanımellerinden de güzel kokulu. Şu kırmızı güllerin güzelliğinden de
güzel ve zarafetinden de zarif, ey tüm insanların sevgilisi! Ey
Ebubekir'in dostu, Ömer'in yoldaşı, Ali'nin kılıcı, Osman'ın hayası,
selam olsun sana!

Sevgili Peygamberim, gönül yoldaşım, sırdaşım, arkadaşım, sevgilerin en
güzeli ile sevdim seni. Seni sevmek ne kadar güzelmiş, yaşımın olgun
bir zamanında ancak anlayabildim. Seni tanıdıkça sevdim, sevdim,
sevdim.

Sana olan özlemimi anlatmak için Asr-ı Saadette yaşayabilseydim, bu
sevdayı seninle paylaşabilseydim, yüreğimizi daraltan sıkıntıları sana
anlatabilseydim. Senin tozun toprağın olabilseydim Efendim. Sorma
bizleri ne olursun, bizler ne haldeyiz, senin bıraktığın yerlerde ne
yazık ki değiliz. Senin ümmetin makam, mevki, mal, itibar peşinde. Hiç
kimse sormuyor artık zenginin malı helalden mi haramdan mı? Mevki ve
makam sahipleri o yerleri gerçekten hak ediyor mu? İnsanları
ağlatanlar, ağlatmaktan zevk duyar oldu. Fakir fukara ne halde, hiç
kimse sormaz oldu. Mevki ve makam sahipleri bulundukları yerleri
kaybetmemek için, haksızlığa göz yumuyor.

Senin zamanında böyle değildi Efendim.

Ey güzeller güzeli bizleri seyretmektesin. Ümmetinin halini hepsini
bilmektesin. Senden dua bekliyoruz Efendim. Medine'nin sıcak
meltemleriyle nur ve ışık saracak rahmet bulutlarını gönderiver.
Allah'tan gelen her şeye teslimiz, sabır ediyor ve şükrediyoruz, ama
artık bu sıkıntılarımız bitsin istiyoruz.

Diyeceksin belki de, sizler bunları hak ediyorsunuz. Benim sünnetime
Rabbimin emrine karşı geliyorsunuz. Beni gerçek anlamda sevmiyorsunuz.

Hayır Efendim. Gerçekten seni çok seviyoruz, baktığımız her yerde seni
görmeye çalışmaktayız, ama belki de bizler nefislerimizin kurbanıyız.
Bir çiçeğe senin gibi bakmayı bilmediğimiz için, toprağın yeşermesini,
ağacın yeşillenmesini, bir ananın çocuğunu sevmesinden ibret almayı
bilmediğimiz için böyleyiz. İşte onun için belki de Asr-ı Saadette
yaşamak istiyoruz. Senin teslimiyetini görmek şükrü eda edişini
seyretmek, seninle aynı mekanı paylaşmak ve aynı havayı solumak için
istiyoruz.
Belki de sana şöyle seslenmek istiyoruz.

Ey Sevgililer Sevgilisi nerdesin?
Gel artık yüzyıllar geçti aradan
Bir dua iklimiyle gel ne olur
Bir rahmet deniziyle gel ne olur
Sil bütün kanayan yaraları
Aydınlat yeniden bütün dünyamızı
Işık saçarak nur saçarak gel
Gel de ey güzeller güzeli
Nasıl gelirsen gel

Efendim, altı sene önce Hacda çok güzel duygular yaşadım. Medine'nin
mis kokuyordu havası, meleklerin miski amberdi kokusu. Adım adım
yaşadım, ama dayanamadım. Senin soluduğun havayı solumak, senin
gezdiğin toprakta gezmek, Uhud Dağını seyretmek, Hamza'nın şehit
oluşunu hayal etmek öyle güzeldi ki, Rabbim tekrarını nasip etsin inşa.

Ya Nebi! Sana olan özlem hiç bitmiyor, dinmiyor. Rabbimin yarattığı her
şeyde, Onun azametini görmeye, senin 'Ümmetim, ümmetim' diye
seslenişini duymaya çalışıyoruz. Senin yolundan belki de tam olarak
gidemiyoruz, ama senden şefaat bekliyoruz. Bir gün gelip bu dünyadaki
görevimiz bittiğinde bizi gerçek alemde kucaklamanı bekliyoruz. Sana
selam olsun ey Sevgililer Sevgilisi. Kalbimiz yanarak özlemimiz bir kat
daha artarak yalvarıyoruz Rabbimize. Bizi sana layık ümmet etsin. Layık
etsin ki ebedi alemde ebediyen seninle olalım.

Şimdilik hoşçakal Efendim.

Selma Kar

» Güzeli seven Rabbim,