Zehra
Admin
Mesaj Sayısı : 724
Kayıt tarihi : 31/10/09
Yaş : 33
Nerden : Almanya
 |  Konu: Neden başımıza bir Ömer gelmez?  Salı Kas. 03, 2009 11:27 pm | |
| Hazreti Ömer (ra) geçtiği yollardan taşları ayıklar, halkın ayağına
değmesi muhtemel acıtıcı maniaları bizzat temizlerdi. Birgün yine
yoldan giderken gözüne çarpan bir taşa ayağıyla vurdu. Yolun kenarına
doğru yuvarlanan taş, gelmekte olan bir sahabinin ayağına çarptı.
Buna müteessir oldu; fakat bir şey söylemeden geçip gitti.
Aradan bir sene geçmişti. Hazreti Ömer, aynı yolda yürürken, rastladığı
taşları yine ayak ucuyla vurup kenara itmekteydi. Tam o sırada, geçen
sene ayağına taş değen sahabide oradan geçiyordu.
Halife cebinden para dolu bir kese çıkartıp uzattı:
- Buyur, bunu harçlık et!
Sahabi heyecanlandı:
- Harçlığım var, ya Emire'l-Mü'minin!
- Biliyorum harçlığın var; fakat buna rağmen kabul etmeni istiyorum!
- İhtiyacım yok.
- Peki, sen bu sene hacca gitmeyecek misin?
- Gideceğim.
- Öyle ise bunu al da, yol harçlığı yap!
- Yol haçlığım da var.
- Biliyorum ki yol harçlığın da var. Fakat ben bu harçlığı, bana olan hakkını helal etmen için vermekteyim.
Geçen sene bu yolda taşları ayıklarken, ayağımla vurduğum bir taş,
yuvarlanıp senin ayağına değmiş; ben de halkımdan birinin ayağına taş
vurup acıttığım için üzüntüye kapılmıştım. Beni bu üzüntüden kurtarman
ve üzerime geçen hakkını helal etmen için, bu harçlığı vermeyi
düşündüm. Alır da hakkını helal edersen, beni huzura kavuşturur, memnun
edersin. Biliyorsun kul hakkı başkalarına benzemez!
Bu, o günkü devlet reisinden bir misal! Şimdi bir de o günkü halktan bir numune arz edeceğim:
Biliyorsunuz Hazreti Ebu Zerr, komşusunun karnı açken bir Müslüman'ın
kendi evinde tok olarak uyumayacağını söylüyor; elinde imkanı olan
kimseleri, borç harç içinde inleyen din kardeşlerine yardım etmemeleri
halinde, cehennemin şiddetli azabıyla ikaz ediyordu.
Onun bu iddiasında samimi olup olmadığını anlamak için, bir gün
kendisine bir kese dolusu para gönderip, hediye olarak kabul etmesini
istediler.
Ebu Zerr, bu parayı kabul edemeyeceğini, kendisinden daha fakir
olanlara vermesi gerektiğini ısrarla söyleyince, parayı getiren köle,
"Bunu sen kabul edersen benim hürriyetime kavuşacağımı söylediler"
diyerek kabul ettirdi.
O gecenin sabahında köle tekrar gelerek:
- Size akşam getirdiğim parayı yanlış yere getirmişim. Başkasına vermem gerekmiş; parayı geri istiyorum dedi.
Ebu Zerr'in buna cevabı şöyle oldu.
- Ben komşumun borç harç içinde kıvrandığı bir zamanda, evimde para
biriktirip, zevk-u sefa içinde yaşamamın doğru olmayacağına inandığım
için, sizin verdiğiniz parayı daha akşamdan fakir ve perişan kimselere
dağıttım. Şu anda sana verecek param yoktur!
İşte bu da o günkü Asr-ı Saadet halkından bir misal! .
Şimdi biraz daha sonraya, hicretin yetmişinci senelerine doğru
geliyoruz. Tarihte zulmüyle şöhret yapmış Hacca-ı Zalim, birçok
sahabenin boynunu vurmuş; mancınıkla Kabe'yi taşa tutup Beytullah'ı
bile yaralamış; hayatta kalan az sayıdaki ashabın da hayarını zehir
etmişti.
İşte bu adama bir gün şöyle dediler.
- Sen Hazreti Ömer'in adaletini, halkına karşı takındığı müşfik tavrını
biliyorsun. Ne olur, biraz da ona benze. Onun gibi ol! O, halkının
boynunu vurmak şöyle dursun, kazara ayağına bir taş değmesinden bile
teessüre kapılıyor; bir sene sonra da olsa, helallik diliyordu.
Haccac'ın bu isteğe tarihi cevabı şöyle oldu:
- Doğru söylüyorsunuz! Fakat Ömer'in devlet reisliği zamanıda, Ebu Zerr
gibi de halkı vardı. Siz Ebu Zerr gibi hakperest ve din kardeşlerini
düşünen bir Müslüman olun, ben de Ömer kadar adil, halkını düşünen bir
kumandan olayım! Siz Ebu Zerr olmadıkça benden de Ömer'e benzememi
isteyemezsiniz. Çünkü size, ancak ben layığım! | |
|
