Vuslat yakın mı bana da Efendim.

Konu: Vuslat yakın mı bana da Efendim. C.tesi Kas. 07, 2009 2:32 am

Bir seher vakti düştün gönlüme Efendim.

Gönlüm hem sevincin, hemde üzüntünün en tatlı duygularıyla kaplandı birden. Halbuki hep aklımdaydın sen, hiç çıkmadın ki.

Bizleri bırakıp gittigin günden beri yüreğimiz hep senin özleminle yandı, tutuştu.

Yollarında yürümeye, elinin
dokunduğu yerlere yüzüm sürmeyi o kadar çok isterim ki Efendim. Hep
beni çağırdığını hissediyorum. Bazen kalbim öyle bir acıyor ki
hasretinden; dayanılmaz oluyor sancıları hep.

Kavuşmak mümkün mü sana bilmem ki. Ama biliyorum sen hep bizimlesin, bizi unutmazsın.

Unutmazsın değil mi? Gül yüzlü Efendim.

Bazen o kadar çok arıyorum ki.
Haykırışlarımı duyuyor musun? Sen gideliden beri sahipsiz kaldık sanki.
Herkez hep bir tarafından tutuyor bıraktıklarının. İçim acıyor Habibim.

Ravzana gelip şikayet etmek
istiyorum çoğu zaman. Hüngür hüngür ağlamak. Yokluğun hergün o kadar
çok belli ediyor ki kendini. Seni unutanlarımız var belki aramızda. Ama
sen bizleri hiç unutmazsın bilirim. Bende unutmadım Efendim seni.

Sen şimdi çok uzaklardasın. Bizlerse vuslata aşık uzaklarda bir garibiz. Gönlüne düşenleri sahipsiz bırakma Efendim.

Uyandıgım hergün kendimi
sensizliğin daha bir dip kuyusunda buluyorum. Sen gideli o kadar çok
şey değişti ki Efendim. Aslında değişmedi ama hep değiştirme cabasında
olanlarımız var aramızda. Herkez senin bıraktıklarını görmez oldu. Taş
tuttu kalpler.Uzanır oldu eller özümüze. Yakıştıramadım efendim
yakıştıramadım bunları bize! Genç kızlarımız gözyaşları döktü baş
örtüleri için. Gösteriş dediler, gelenek görenek dediler. Sen gideli ne
çok ey degişmiş değil mi Efendim.

Sabrettik hep, hala da sabrediyoruz. Sen hep derdin ya sabredin, Allah sabredenlerle beraber. Sabrediyoruz Efendim sabrediyoruz.

Sen gideli hep bu yalan Dünya
için çalışanlar aldı ümmetini. Nefsin kör kuyusuna bıraktılar
kendilerini. Kimdi bunun suçlusu!takıldı hep aklıma. Neden böyle oldu
Ümmetin Efendim. Bir haber oldu herkez. Duymaz oldu kulaklar, görmez
oldu gözler, söylemez oldu diller.

Dedim ya Efendim o kadar çok istiyorum ki sana kavuşmayı. Bir bir anlatmak, belki de şikayet etmek istiyorum.

Yürüdüğün yollardan yürüsem,
kabeye yüzümü sürsem. Aglasam doya doya; döksem içimi sana bağrına
basar mısın beni de Efendim. Yoruldum Efendim desem. Yordular bizi
desem. Derman olur musun derdime?

Biliyorum hepsini biliyorsun.
Dualar ediyorsun hep bizler için.Ahirette nasıl cevap vereceğiz sana,
nasıl cevap vereceğiz Rabbimize.Nolursun Efendim yardım et bize.Hep
çağrılarını hissediyorum gönlümde.Sana kavuşabilmek bana da nasip
olacak mı Efendim.

Dilerseniz, gönülden
dilerseniz olur derdin ya hep. Hep diliyorum Rabbimden sana
kavuşabilmeyi. Ne kadar uzak olursak olalım gül kokun hep yanımda. Gül
yüzüne hasret, gül kokuna hasret Ümmetini unutma nolur Efendim.

Can Efendim sana yazdım bu
gece. Duyuyorsun beni biliyorum. Seni anlatmaya, sana olan özlemimi
anlatmaya hiçbir kelime bulamıyor gönlüm. Aciz gözyaşlarımla sana
seslendim bu gece. Ümmetim der misin banada?

Yarınlarımızın Umut çiçeğisin sen. Her karanlığın ardından doğan güneşimizsin.Bu aciz kalbede doğar mısın Efendim.

Rabbim sevdi en çok seni.
Yazdı ismini isminin yanına. Onu seven beni de sever dedi. Rabbim şahit
ol!! Bu aşka; aşkların en güzeline şahit ol. Binler salat ve selam
olsun.

Seni Çok Seviyorum Efendim

Seni Çok seviyoruz Efendim.

Kuçakla beni de Efendimmmmm…

» Aşk sensin efendim (sav)
» Efendim sen gittin ya
» Hayatsın bize EFENDİM
» Efendim (s.a.v.) Yüzümüz Yok Sana Gelmeye..
» Okuyor Musun Efendim Yazılarımızı